Çocuklarda kötü burun kokusunun nedenleri

Açıktır ki, kötü burun kokusu kişinin yaşam kalitesini düşürüp günlük yaşamına rahatsızlık getirmekle kalmaz, aynı zamanda bazı sağlık sorunlarının da kanıtıdır. Bu nedenle, rahatsız edici semptomun nedenini mümkün olan en kısa sürede belirlemek ve tedaviye başlamak son derece önemlidir. Bir çocuğun burnundan gelen hoş olmayan bir koku farklı bir yapıya sahip olabilir, bu nedenle, önce hoş olmayan semptoma neden olan nedeni belirlemeniz ve ancak o zaman uygun tedavi prosedürlerine başlamanız gerekir.

Nedenler

Çoğu durumda burundan gelen kötü koku, nazofaringeal mukozada meydana gelen iltihaplanma sürecinin bir belirtisidir. Kokuşmuş bir koku ve pürülan burun akıntısının varlığı, çoğu zaman, antibiyotiklerle mutlaka tedavi edilmesi gereken bir bakteriyel enfeksiyon gelişiminin belirtileridir.

Ozena

Ozena (atrofik rinit), çocuklukta nazofarenksten gelen kötü kokunun oldukça yaygın bir nedenidir. Bu hastalığa, patolojinin gelişme sürecinde, burun mukozasında kabuklara benzeyen oluşumların gelişmesine yol açan kemik dokularının ve burun mukozasının iltihaplanması eşlik eder.

Çoğu zaman, atrofik rinit yedi ila sekiz yaş arası çocuklarda görülür ve kızlar bu hastalığa daha duyarlıdır.

Atrofik rinitin ayırt edici özellikleri şunlardır:

burundan hoş olmayan koku (yetişkinlerde cerahatli rinit mümkündür, çocuklarda genellikle kuru kabuklar oluşur);
migren (parietal bölgede ve alında);
burun mukozasının şişmesi ve hatta geçici bir koku kaybı;
hızlı yorulma.

Hastalık ilerledikçe, gerekli terapötik prosedürlerin ve uygun tedavinin yokluğunda daha belirgin hale gelen, burundan gelen kötü bir kokunun ortaya çıkması nedeniyle kabuk sayısında bir artış gözlenir.

Patolojinin gelişimi, hem çocuklarda hem de yetişkinlerde solunum yetmezliğine katkıda bulunan gırtlak ve trakeaya zarar verebilir. Bu durumda, karakteristik semptomlar, ses kısıklığı ve boğazda kurtulması zor olan şiddetli kuruluktur.

Önemli! İlaçsız atrofik rinitten kurtulmak imkansızdır.

Sinüzit

Sinüzit, paranazal sinüslerde inflamatuar bir sürecin gelişiminin eşlik ettiği ciddi bir hastalıktır. Oldukça sık, bu patoloji çocuklukta ortaya çıkar ve burundan hoş olmayan bir kokuya neden olur.

Sinüzit formlarının (sinüzit, frontal sinüzit, vb.) Her birinin kendine has özellikleri vardır, ancak bir dizi ortak karakteristik semptom ayırt edilebilir:

burun boşluğundan kalın pürülan salgıların deşarjı;
migren (ağrı genellikle sabahları kötüleşir);
diş ağrıları;
üst çenede ağrı.

Sinüzitin diğer belirtileri, soğuk algınlığına çok benzer. Örneğin: genel halsizlik ve yorgunluk, orta derecede hipertermi, nefes darlığı ve diğerleri.

Sinüzit çalıştırmak, insan sağlığı için daha ciddi sonuçları olan tehlikelidir. Nazofaringeal mukozanın pürülan iltihabının tedavisi, antibakteriyel ilaçlar kullanılmadan tamamlanmamıştır.

Önemli! Sinüsler tarafından salgılanan mukus salgısı boğaza girerek iltihaplanmasına neden olabilir. Sinüzitin beyin enfeksiyonlarının gelişmesinin nedeni olduğu bilinen durumlar da vardır.

Rinit

Rinit gelişiminin son aşaması (burundan mukus akıntısı azalır, ancak daha kalın bir yapıya sahiptirler) hastanın burundan hoş olmayan bir koku almasının nedeni olabilir. Çoğu zaman bu, hastalık yeterince uzun sürdüğünde ve kişi onu iyileştirmek için girişimde bulunmadığında veya kullanılan tedavi etkili olmadığında olur.

Bu durum, burnun özel dezenfektan solüsyonlarla durulanması için düzenli bir prosedür gerektirir. Çoğu zaman, doktorlar Furalisin, Miramistin ve Klorheksidin çözeltilerinin kullanılmasını önerir.

Teşhis

Bir çocuğun kötü kokulu bir burnu ve pürülan bir akıntısı varsa, ebeveynler sorunu teşhis edebilecek ve uygun tedaviyi reçete edebilecek bir uzmandan yardım almalıdır.

Bununla birlikte, bir uzmanın doğru bir teşhis koyabilmesi için genellikle teşhis prosedürleri gereklidir. Bunlar şunları içerir:

CT tarama;
burun boşluğunun endoskopisi;
rinoskopi;
Nazal sinüslerin röntgeni;
tank tohumlama burun salgıları (bu, enfeksiyonun çeşitli antibakteriyel ilaçlara karşı direnç düzeyini belirlemeye yardımcı olacaktır);
kan ve idrarın genel analizi.

Tedavi

Hastayı muayene ettikten ve elde edilen test sonuçlarını inceledikten ve uygulanan teşhis prosedürlerinin sonuçlarını takip ettikten sonra, uzman her bir özel durum için doğru tedaviyi reçete edebilecektir.

İlaç tedavisi

Genellikle tedavi, hastalığın altında yatan nedeni ortadan kaldıracak şekilde belirlenir. Viral enfeksiyonların tedavisi için çeşitli antiviral ilaçlar sıklıkla kullanılır (Arbidol, Groprinosin, Amizon, Isoprinosine), bakteriyel enfeksiyonlar için antibiyotik kullanımı (Azitromisin, Augmentin, Sumamed) uygun olacaktır.

Burun tıkanıklığı ve mukoza zarının şişmesi ile ilişkili nefes darlığı ile vazokonstriktör ilaçlar (Evkazolin Aqua, Vibrocil) kullanılabilir. Bununla birlikte, çocuklardan bahsediyorsak, bu gruptaki ilaçların kullanımına ancak bir çocuk doktoruna danıştıktan sonra izin verilir. Ek olarak, spreyler üç yaşından küçük çocuklar için kontrendikedir.

Önemli! Vazokonstriktör ilaçlar 7 günden fazla kullanılmamalıdır! Sprey kullanımı üç yaşından küçük çocuklar için kontrendikedir!

Burundan kokuşmuş bir koku gibi hoş olmayan bir semptomla, mukoza zarını düzenli olarak nemlendirmeniz gerekir. Bunun için, örneğin Aquamaris gibi çeşitli tuzlu çözeltiler kullanılır.

Halk ilaçları ile tedavi

İlaç tedavisini, rahatsız edici semptomları hafifletmeye ve iyileşme sürecini hızlandırmaya kesinlikle yardımcı olacak alternatif tedavi yöntemleriyle destekleyebilirsiniz.

Bu nedenle, burun pasajlarını tuzlu çözeltilerle durulamaya ek olarak (200 ml ılık içme suyu için 1 çay kaşığı deniz veya sofra tuzu), bir nebülizör yoluyla inhalasyona başvurabilirsiniz. Bu durumda, salin çok uygundur.

Ayrıca, semptomların daha hızlı iyileşmesi ve rahatlaması için, hasta bir çocuğa şifalı otların kaynatmalarını soluması önerilebilir. Celandine, St. John's wort, civanperçemi ve papatyadan 1: 1: 3: 2 oranında yapılan bir kaynatma etkili olacaktır. Bu otlar karıştırılmalı, elde edilen koleksiyondan üç ila dört yemek kaşığı alınmalı ve 3-5 dakika kısık ateşte kaynatılmalıdır.

Tedavi için buhar inhalasyonu kullanılıyorsa, prosedür aşağıdaki gibi yapılmalıdır. Çocuk, yeterince güvenli bir mesafede, et suyunun üzerinden kabı yüz yüze gelecek şekilde eğmelidir. Başınızı küçük bir havluyla kapatabilirsiniz. Kaynatma sıcaklığı yüksek olmalı, ancak nazofaringeal mukozayı haşlamamalıdır. Bu işlem günde 3-4 kez yapılabilir ve her seansın süresi beş ila on beş dakika arasında değişebilir.

Önemli! Çocuğun kullanılan bileşenlere alerjisi olmadığından emin olun. Buhar inhalasyonu yüksek vücut sıcaklığında yapılmamalıdır.

İklim koşullarına uygunluk

Ayrıca, tedavi sürecinde, bir kişinin hastalıkla daha hızlı başa çıkmasına yardımcı olacak belirli koşullara uyulduğunu unutmamak gerekir.Hastanın bulunduğu oda sıcak olmamalı, havası kuru olmamalıdır. Optimum sıcaklık 18-20 derece olarak kabul edilirken, nem en az yüzde 50 olmalıdır.

Evde toz birikmesini önlemek için odanın düzenli olarak havalandırılması (hava akımı oluşturmadan) ve ıslak temizlik de uygun olacaktır.