Boğaz belirtileri

Boğaz ve gırtlak nasıl muayene edilir?

Laringeal lezyon tanısı koymak için tam bir muayene gereklidir. Ek laboratuvar ve enstrümantal araştırmaların öngörüldüğü bir doktor muayenesi, anamnestik bilgilerin analizini içerir. En bilgilendirici tanı yöntemi, gırtlak MRG'si olarak kabul edilir, ancak inceleme ayrıca X-ışınları ve endoskopik bir yöntem (direkt laringoskopi) kullanılarak da gerçekleştirilir.

MRI'ın Faydaları

Yüksek bilgi içeriği, invaziv olmaması ve ağrısız olması nedeniyle, çalışma tıbbi uygulamada yaygındır. Prosedür, yumuşak dokuların, kan damarlarının, lenf düğümlerinin, kıkırdak yapılarının durumu hakkında maksimum miktarda bilgi sağlar. Onkolojik, kistik oluşumları daha net bir şekilde görselleştiren intravenöz kontrast yardımıyla bilgi içeriğini artırmak mümkündür.

Larinksin bilgisayarlı tomografisi, bir kulak burun boğaz uzmanı, onkolog, cerrah tarafından konservatif veya cerrahi yönün tedavi taktiklerini belirlemek için reçete edilir.

Semptomlar arasında, bir tomografi reçete edildiğinde, vurgulanmaya değer:

  • nefes darlığı, yutma;
  • ses kısıklığı;
  • görsel olarak fark edilebilen boyun deformitesi;
  • palpasyon sırasında ağrı;
  • Thornwald kistinin olası varlığını gösteren sinüzit yokluğunda burun tıkanıklığı;
  • baş ağrıları, baş dönmesi;
  • yumuşak dokuların şişmesi.

Boğazın MRG'si sayesinde aşağıdaki patolojik durumlar ve hastalıklar teşhis edilir:

  1. sikatrisyel değişiklikler şeklinde yaralanmaların sonuçları;
  2. yabancı bir cismin varlığı;
  3. inflamatuar odaklar, lenfadenit;
  4. apse, balgam;
  5. kistik oluşumlar;
  6. onkolojik hastalıklar.

Ek olarak, bir tomografi ile gırtlak çalışması, hastalığın ilerlemesinin dinamiklerini izlemeyi, postoperatif dönem de dahil olmak üzere tedavinin etkisini değerlendirmeyi mümkün kılar.

Tomografinin yüksek çözünürlüğü, geliştirmenin ilk aşamasında onkolojik bir odak belirlemeyi mümkün kılar.

Boğaz MRG'sinin avantajları şunlardır:

  1. zararsızlık, çalışma bir manyetik alan kullanılarak yapıldığından;
  2. doku bütünlüğünün ihlali anlamına gelmeyen non-invazivlik, içi boş organlara penetrasyon;
  3. ağrısızlık;
  4. 3D görüntü rekonstrüksiyonu olasılığı ile yüksek bilgi içeriği;
  5. iyi huylu ve kötü huylu neoplazmaları ayırt etme yeteneği.

MRG kullanımındaki sınırlamalar, MRG çok bilgilendirici olmadığında yüksek maliyet ve kemik yapılarını inceleme ihtiyacı ile ilişkilidir.

Teşhis için herhangi bir hazırlık gerekli değildir. Muayeneye başlamadan önce metal içeren takıları çıkarmak gerekir. Çalışmadan 6 saat önce kontrast kullanımı bekleniyorsa yemek yasaktır.

Boğazın MRG'sinin kontrendikasyonları arasında şunu belirtmekte fayda var:

  • kalp pili varlığı;
  • metal protezler;
  • vücuttaki metal parçalar;
  • gebelik (1) üç aylık dönem.

İnsan vücudunda metal elementlerin varlığında, bir manyetik alana maruz kaldıklarında bulundukları yerden bir miktar hareket edebilirler. Bu, çevredeki yapılara ve dokulara zarar verme riskini artırır.

Laringoskopinin özellikleri

Laringoskopi, gırtlak, ses tellerini incelemeyi mümkün kılan tanı tekniklerini ifade eder. Birkaç araştırma türü vardır:

  1. dolaylı. Teşhis bir doktorun ofisinde gerçekleştirilir. Orofarenkste küçük bir spekulum bulunur. Bir reflektör ve bir lamba yardımıyla ağızdaki aynaya bir ışık huzmesi çarparak gırtlağı aydınlatır. Bugün, bu tür laringoskopi pratik olarak kullanılmamaktadır, çünkü bilgi içeriğinde endoskopik yönteme göre önemli ölçüde düşüktür.
  2. Doğrudan - esnek veya sert bir fibrolaringoskop kullanılarak gerçekleştirilir. İkincisi genellikle ameliyat sırasında kullanılır.

Laringoskopi için endikasyonlar şunları içerir:

  • ses kısıklığı;
  • orofarenkste ağrı;
  • yutma zorluğu;
  • yabancı bir nesne hissi;
  • balgamda kan karışımı.

Yöntem, gırtlak daralmasının nedenini belirlemenize ve yaralanma sonrası hasarın derecesini değerlendirmenize olanak tanır. Doğrudan laringoskopi (fibroskopi) genellikle yabancı cisimleri çıkarmak, biyopsi materyali almak veya polipleri çıkarmak için yapılır.

Dolaylı laringoskopi, aspirasyonu önlemek için (mide içeriğinin solunum yollarına yutulması) aç karnına yapılır. Çıkarılabilir protezler de gereklidir.

Larinksin direkt endoskopisi, hastadan bazı bilgiler toplandıktan sonra, genel anestezi altında, aç karnına yapılır:

  • alerjik reaksiyonların varlığı;
  • düzenli ilaç alımı;
  • kalp hastalıkları;
  • kan pıhtılaşmasının ihlali;
  • gebelik.

Kontrendikasyonlar şunları içerir:

  • yüksek kanama riski nedeniyle ağız boşluğu, epiglot, orofarenks ülseratif lezyonu;
  • şiddetli kalp, solunum yetmezliği;
  • boynun şiddetli şişmesi;
  • laringeal stenoz, bronkospazm;
  • kontrolsüz hipertansiyon.

Dolaylı bir inceleme oturma pozisyonunda yapılır. Hasta ağzını açar, dili bir peçete ile yerinde tutulur veya bir spatula ile sabitlenir.

Gag refleksini bastırmak için doktor, orofarenksin mukoza zarını anestezik bir solüsyonla sular.

Orofarenkste küçük bir ayna bulunur, bundan sonra gırtlak ve bağların muayenesi başlar. Bir ışık demeti, bir refraktörden (doktorun alnına sabitlenmiş bir ayna), ardından ağız boşluğundaki bir aynadan yansıtılır, ardından gırtlak aydınlatılır. Ses tellerini görselleştirmek için hastanın "A" sesini telaffuz etmesi gerekir.

Direkt endoskopik muayene, ameliyathanede genel anestezi altında yapılır. Hasta uykuya daldıktan sonra, sonunda bir aydınlatma cihazı bulunan sert bir laringoskop ağız boşluğuna yerleştirilir. Doktor, orofarenksi, bağları inceleme veya yabancı bir cismi çıkarma fırsatına sahiptir.

Doğrudan muayene yapılırken, hastanın bilincini korurken, orofarenksin mukoza zarı anestezik ile sulanmalı, burun geçişlerine bir vazokonstriktör aşılanmalıdır. Daha sonra fleksibl laringoskop nazal geçiş boyunca ilerletilir.

İşlemin süresi yaklaşık yarım saat sürer, bundan sonra iki saat boyunca yemek, içmek, öksürmek veya gargara yapmak önerilmez. Bu, laringospazm ve boğulmayı önleyecektir.

Laringoskopi sırasında polip çıkarılması şeklinde ameliyat yapıldıysa, ameliyat sonrası dönemin yönetimi için doktor tavsiyelerine uymak gerekir.

Laringoskopiden sonra mide bulantısı, yutma güçlüğü veya ses kısıklığı yaşayabilirsiniz.

Biyopsi yapılırken, çalışmadan sonra tükürükte kan karışımı görünebilir.

Epiglot iltihabı durumunda, tümör oluşumu, polip ile solunum yollarının tıkanması ile muayene sonrası komplikasyon riski artar. Biyopsiden sonra kanama, enfeksiyon veya solunum yollarında hasar meydana gelebilir.

Çalışmanın sonuçlarına göre, doktor enflamatuar hastalıkları teşhis edebilir, yabancı bir cismi tespit edip çıkarabilir, travmatik yaralanmanın şiddetini değerlendirebilir ve onkolojik bir süreçten şüpheleniliyorsa biyopsi alabilir.

Larinks hastalıklarının tanısında röntgen

Kulak burun boğaz patolojilerini teşhis etmek için en sık ultrason ve tomografi kullanılır.Modern enstrümantal muayene yöntemlerinin mevcudiyetine rağmen, oldukça bilgilendirici bir teknik olmasa da, gırtlak röntgeni de kullanılır.

Genellikle laringoskopi kullanamayan hastalarda röntgen çekilir. Röntgen teşhisi hazırlık gerektirmez. Röntgenler düz, yanal, ön ve arkadan alınır.

Belli bir projeksiyonda görüntü elde etme ihtiyacı göz önünde bulundurularak hasta yan ya da göğsüne yatırılır. Araştırma şu şekilde gerçekleştirilir:

  1. bir X-ışını tüpü bir ışın demeti üretir;
  2. radyasyon, farklı yoğunluktaki dokulardan geçer, bunun sonucunda görüntüde az ya da çok koyu gölgeler görselleştirilir.

Kaslar radyasyon akısını iyi geçirir. Yoğunluğu yüksek olan kemikler yollarını tıkar, bu nedenle ışınlar filmde görünmez. Resme ne kadar çok X-ışınları çarparsa, gölge renkleri o kadar yoğun olur.

İçi boş yapılar siyah bir gölge ile karakterize edilir. Düşük radyolojik verime sahip kemikler, görüntüde beyaz olarak görüntülenir. Yumuşak dokular, değişen yoğunlukta gri bir gölgeyle yansıtılır. Endikasyonlara göre, yöntemin bilgi içeriğini artıran kontrast kullanılır. Sprey formundaki kontrast madde, orofarenksin mukoza zarına püskürtülür.

Resim larinksin X-ışını anatomisini değerlendirir. Yandan bakıldığında dil kökü, hyoid kemiğin gövdesi gibi birçok anatomik yapı görülebilir. epiglot, bağ aparatı (vokal, epiglot-aritenoid), ventriküler kıvrım, gırtlak giriş kapısı ve ayrıca gırtlak arkasında lokalize Morgagni ve farenksin ventrikülleri.

Larinksin yüksek kaliteli radyografisi, doktorun içi boş organların lümeninin çapını, glottisi, bağların motor kabiliyetini ve epigloti değerlendirmesini sağlar.

Kıkırdaklı yapılar radyasyonu zayıf bir şekilde yansıtır, bu nedenle görüntüde pratik olarak görselleştirilmezler. Kalsiyum dokularda biriktiğinde kireçlenme sırasında ortaya çıkmaya başlarlar.

16-18 yaşlarında önce tiroid kıkırdağında, ardından gırtlak kıkırdağının geri kalanında kireçlenme meydana gelir. 80 yaşına gelindiğinde, kıkırdaklı yapıların tam kalsifikasyonu not edilir.

Röntgen sayesinde organın yer değiştirmesi, şeklinde değişiklik, lümende azalma teşhis edilir. Ayrıca yabancı cisimler, kistik oluşumlar, benign veya malign kökenli onkopatoloji görselleştirilir.

Göstergeler arasında vurgulanmalıdır:

  • travmatik yaralanma;
  • difteri ile trakeal stenoz;
  • kimyasal, termal yanık;
  • ses tellerinin hareketinin ihlali.

Kontrendikasyonlar hamileliği içerir, ancak koruyucu ekipman kullanırken araştırmaya izin verilebilir.

Klinik tabloya dayanarak, doktor bu durumda hangi gırtlak inceleme yöntemlerinin en bilgilendirici olacağını belirler. Kapsamlı bir inceleme sayesinde, patolojiyi gelişimin erken bir aşamasında teşhis etmek mümkündür. Bu, optimal terapötik kursu seçmeyi ve tam iyileşme sağlamayı mümkün kılar.